„Cudze chwalicie, Swego nie znacie, Sami nie wiecie, Co posiadacie.

A boć nie śliczne Te wioski liczne? Ten kraj kochany?”

Tak pisał poeta i bajkopisarz Stanisław Jachowicz w XIX w., kiedy rodziło się krajoznawstwo, a do akcji wkraczali badacze – zbieracze pamiątek przeszłości – społecznicy, którzy wyruszali w teren by inwentaryzować zabytki, pieśni, zwyczaje… Józef Łepkowski, Oskar Kolberg, Żegota Pauli – to tylko niektórzy z nich. Jeśli chcecie przeżyć przygodę, a nawet zaznać odrobiny egzotyki , lubicie wędrować i myszkować, oferujemy Wam osiem ekspedycji tropem lokalnego dziedzictwa, inspirowanych dokonaniami starożytników. Podejmując to krajoznawcze wyzwanie pomożecie nam tworzyć ekomuzeum na obszarze między Wieliczką, Niepołomicami, Bochnią Nowym Wiśniczem i Dobczycami. Nazwaliśmy je „Ekomuzeum między sztuką a życiem”, w nawiązaniu do historii jednej z miejscowości na tym obszarze – wsi Hucisko. Hucisko przez lata było swoistą kolonią artystyczną: tutaj swoje domy mieli Tadeusz Kantor i Maria Stangret oraz Kazimierz Mikulski, a bywali często Lidia i Jerzy Skarżyńscy oraz Maria Krasicka – wszyscy związani z Teatrem Cricot II. Tadeusz Kantor, autor olbrzymiego „Pomnika krzesła”, które jest wizytówką Huciska, mawiał, że „Teatr jest najpiękniejszą ze sztuk, bo leżącą między sztuką a życiem”. Słowa te stały się mottem naszego Ekomuzeum, dobrze opisując wątki wplecione w lokalne dziedzictwo, które są dla nas ważne, takie jak ludzka kreatywność, różne przejawy twórczości, sztuki, w tym teatr oraz codzienność, życie w całej jego złożoności i postaci, w tym przyrody i krajobrazu. Wspólne działanie w ramach tworzenia ekomuzeum to okazja do odkrycia jak bardzo dziedzictwo łączy miejsca i ludzi, a także do tworzenia nowych połączeń.

Sprawdź nasze mikrowyprawy. Wydrukuj folder i ruszaj w trasę!